Wilkołak to temat przewodni niezliczonych dzieł literackich i opowiadańi. Tymczasem nie znaleziono żadnego dowodu na to, czy wilkołaki istniały naprawdę. Jednak zachowały się pewne informacje, które odpowiadają na kilka interesujących pytań, dotyczących wilkołaka.
W wielu podaniach i mitach uważano, że wilkołaki budzą się do życia nocą. Tylko wtedy, kiedy księżyc był w pełni. To powodowało, że „opętany” człowiek mógł się zamienić w wilkołaka i wyruszać na łowy. Księżyc dodawał tym istotom siły i energię, dzięki czemu zachowało się mnóstwo mitów o wilkołakach, czyli o istotach emanujących olbrzymią, nadludzką energią. Przede wszystkim chodzi o przemianę z człowieka w wilkołaka i na odwrót.
Wiele legend podaje, że proces przemiany człowieka w wilkołaka, nie mógł być w pełni kontrolowany przez „opętanego”. Czasami ludzie nie wiedzieli nawet, że mogą być wilkołakami. Jednak niektóre z takich opowieści ujawniły jeszcze jedną rzecz. Wiele osób, które uważały, że posiadają zdolność do zamiany w wilkołaka, było po prostu osobami chorymi psychicznie. Wśród nich byli też maniakalni mordercy, którzy, by uniknąć kary śmierci za swoje zbrodnie uważali, że zostali opętani i zamieniają się w wilkołaka, nic nie mogąc na to poradzić. Tak tłumaczyli swoje morderstwa.
Opowieści o wilkołakach już w przeszłości powodowały u ludzi paniczny strach. Dlatego zaczęto się zastanawiać, w jaki sposób można zabić te bestie. Choć nikt nie udowodnił, że wilkołaki istnieją naprawdę, pewne opowiadania sugerują ten sam sprawdzony sposób, w jaki powinno się zabić wilkołaka. Główną rolę w walce z wilkołakami odgrywało zawsze srebro. Dlatego srebrne kule były tak popularne i często, nawet do dzisiaj łowcy wilkołaków na szklanym ekranie posiadają pistolety, które strzelają takimi nabojami.
Dziś wilkołaki występują tylko w filmach. Scenarzyści prześcigają się w pomysłach. Raz wilkołaki walczą w wampirami, innym razem mogą uratować świat albo doszczętnie go zniszczyć. W innych obrazach niektórzy stają się wilkołakami albo istotami podobnymi do nich, w wyniku genetycznych eksperymentów.
Fani tego typu potworów powinni obejrzeć kilka filmów, w których występują ów stworzenia. Wystarczy wspomnieć tylko filmy: „Wilkołak”, „Wilk”, „Amerykański wilkołak w Paryżu”. Tymczasem fani seriali powinni obejrzeć m.in. „Doctor Who” z 2005 roku albo „Supernatural”. W każdym obrazie wilkołak przedstawiony jest w zupełnie inny sposób. Może lepiej podczas pełni księżyca, mieć przygotowany pod poduszką pistolet ze srebrnymi nabojami, tak na wszelki wypadek?
