Syndrom Wypalenia Zawodowego to objawy, które charakteryzując się reakcjami na długotrwały stres i wyczerpanie wykonywaną przez nas pracą. Odnosi się on do szczególnie narażonych na stres i wyczerpanie zawodów, takich jak na przykład psycholog, lekarz, nauczyciel czy prawnik.
Do tych objawów zazwyczaj zgodnie zalicza się:
Organizm wreszcie może wrzucić na luz, a faza nadaktywności przechodzi do historii. Musimy odzyskać straty substancji odżywczych oraz wyeliminować zmęczenie, jakiego z powodu euforii nie odczuwaliśmy. Nagle okazuje się, że zadania, które wykonywaliśmy z łatwością, zaczynają nam sprawiać problemy, męczymy się i zniechęcamy.
Takie symptomy to faza alarmowa, sygnał nadawany przez nasz organizm, że nie będzie mógł on znów funkcjonować na najwyższych obrotach. Nie chcąc by zastąpili nas inni, staramy się realizować kolejne plany. Pracujemy więc jeszcze ciężej i zostajemy w pracy po godzinach, by nadrobić zaległości. Często też bierzemy pracę do domu, zaniedbujemy rodzinę i przyjaciół, a nasz organizm jest coraz bardziej wykończony.
Bóle głowy, depresje, lęki i zaniżenie własnej wartości to częste objawy przepracowania. W pewnym momencie dochodzi do nas, że koszty naszej pracy znacznie przewyższają profity i podejmujemy decyzję o zwolnieniu się. Zaczynamy wszystko od nowa.
Żeby uniknąć tych nieprzyjemnych sytuacji, postarajmy się przeanalizować po kolei podstawowe czynniki, które warunkują to zjawisko. Po pierwsze - organizacja, miejsce pracy, zbiór reguł, które wytyczają nasze zasady pracy. Na początku naszej kariery nie ma się takiej władzy i statusu, by je zmieniać, więc najlepsze rozwiązanie to czas, który pozwoli nam je poznać i się do nich dostosować.
Kiedy nasz status w firmie wejdzie na wyższy szczebel i uzyskamy większą władzę, będziemy mogli zmieniać zasady z korzyścią dla siebie, firmy i pozostałych pracowników.
Drugi ważny element to kontakty z innymi pracownikami. Im lepsze stosunki z przełożonymi i podwładnymi, tym łatwiej i milej się pracuje. Praca to przede wszystkim wykonywanie zadań i realizacja celów, kontakty z innymi ludźmi mają być dobre, miłe i profesjonalne. Utrzymywanie dobrych kontaktów ze współpracownikami to również możliwość podzielenia się swoimi problemami zawodowymi, uzyskania porad i wsparcia w trudnych chwilach.
Nasza efektywność w pracy zależy głównie od nas samych. To czy staniemy się ofiarą Syndromu Wypalenia Zawodowego to tylko i wyłącznie nasza decyzja. Postarajmy się więc, nie przemęczać, ale i piąć się do góry i realizować swoje zawodowe marzenia.