Savoir-vivre, czyli co powinieneś wiedzieć, urządzając domowe przyjęcie

Etykieta, kultura osobista, dobry ton, nienaganne maniery, ogłada, znajomość konwenansu towarzyskiego – mimo iż często używane synonimicznie, powyższe cechy subtelnie różnią się od siebie. Wszystkie jednak stanowią elementy tego samego zjawiska - savoir-vivre, będącego sposobem życia w każdym jego momencie. Dowiedz się więcej o „sztuce życia” i sprawdź, o czym powinieneś pamiętać, urządzając domowe przyjęcie.

Czym w ogóle jest savoir-vivre?

Słownik Języka Polskiego podaje, że savoir-vivre to zasady odpowiedniego zachowania się w towarzystwie, a także umiejętność ich stosowania. Encyklopedia internetowa natomiast wskazuje, że savoir-vivre to splot dwóch francuskich słów: „wiedzieć” i „żyć”. Savoir-vivre jest więc „sztuką życia”, objawiającą się nie tylko w znajomości zasad właściwego zachowania, dobrych manier czy etykiety, ale także w generalnej umiejętności postępowania w życiu praktycznie w każdej sytuacji. To drugie podejście było bliskie polskiemu filozofowi, Stanisławowi Krajewskiemu, który pisał, że savoir-vivre można realizować w życiu częściowo lub całościowo. Realizacja częściowa ogranicza się właśnie do dobrych manier, etykiety i ogłady. Drugie zaś - całościowe - podejście mówi o savoir-vivre, jako o filozofii realizowanej w każdym momencie życia, filozofii będącej podstawą naszych zachowań dotyczących najważniejszych spraw życiowych, i w końcu – filozofii, która warunkuje wieloletni rozwój naszych intelektu, cnót i wartości.

Savoir-vivre w pigułce

Gdy ograniczymy się do podejścia częściowej realizacji savoir-vivre w naszym życiu, będziemy w stanie wskazać na kilka konkretnych zasad uznawanych powszechnie za konwenanse towarzyskie. Ich respektowanie to w powszechnym mniemaniu przejaw dobrych manier i ogłady. Są to na przykład reguły dotyczące:

• błędów w ubiorze kobiecym, np. kolorowe paznokcie; prześwitujące ubrania, odkryte ramiona, plecy i dekolt w dzień; obuwie z odkrytymi palcami lub piętami w pracy; zbyt intensywne perfumy; gołe nogi itp.
• błędów w ubiorze męskim, np. krawat ubierany do koszuli z krótkim rękawem; koszula z krótkim rękawem ubierana pod marynarkę; skarpetki zakładane do sandałów; noszenie zbyt krótkich skarpetek lub skarpetek w niewłaściwym kolorze itp.
• rozmowy, np. zasada nieprzerywania i niewchodzenia w słowo (za wyjątkiem 3 ściśle określonych sytuacji); nieporuszanie tematów pogodowych, służbowych, politycznych, religijnych i sportowych podczas spotkania towarzyskiego (te tematy niekoniecznie interesują wszystkich rozmówców); nieodbieranie telefonu komórkowego w środkach komunikacji miejskiej (możemy przeszkadzać podróżującym) itp.
• precedencji (wychodząc z założenia, że należy witać się tylko w miejscach i sytuacjach „godnych”), np. niewitanie się przez próg, w przedpokoju, w kościele, w publicznej toalecie; niewitanie się przez biurko lub inny mebel; niewitanie się z kimś kto siedzi, a my jesteśmy „nad” tą osobą itp.

Domowe przyjęcie – jak powinien zachowywać się gospodarz?

Jeśli urządzasz przyjęcie, pamiętaj, że to gospodarz powinien otworzyć drzwi swoim gościom, a następnie pomóc im się rozebrać. Następnie warto wskazać im, gdzie znajduje się łazienka, na wypadek gdyby chcieli umyć ręce lub skontrolować swój wygląd. Po wyjściu gości z łazienki gospodarz prowadzi ich do salonu, gdzie czeka gospodyni (to ona powinna wyjść z inicjatywą przywitania się). Ten moment jest także odpowiednią porą na wręczenie prezentów – gospodarz powinien od razu odpakować podarunek, a gospodyni wstawić kwiaty do wazonu. Tuż po wymianie serdeczności należy wskazać gościom ich miejsca, a także zaproponować aperitif (alkoholowy rodzaj przystawki). Następnie, po ok. 15 minutach, powinno się zaprowadzić gości do stołu, wskazać im ich miejsca i podać obiad (goście jednakże mogą usiąść dopiero, gdy zrobią to gospodarze). Podawane gościom porcje nie powinny być ani za małe, ani za duże. Należy pamiętać także o zakazie trzymania telefonu komórkowego lub innych zbędnych przedmiotów na stole, o czym gospodarz, z racji pełnionej przez siebie funkcji, powinien bezwzględnie pamiętać.

Dziedzin, dla których savoir-vivre reguluje zasady poprawnego zachowania są dziesiątki, jeśli nie setki! Warto je poznać, chociażby w podstawowym zakresie. Dobre maniery i znajomość etykiety mogą bowiem okazać się wybawieniem w niezręcznych sytuacjach, a dzięki kulturze osobistej szybciej zjednamy sobie sympatię i wyrozumiałość towarzystwa.

2016-08-11 - P. Potocki