Łysienie u mężczyzn - jak leczyć

Włosy zbudowane są z trzech warstw: osłonki, kory i rdzenia włosa. Wyrastają z kanałów skóry powszechnie zwanych mieszkami włosowymi, do których uchodzą gruczoły łojowe. Mieszki włosowe z kolei tworzą korzeń włosa, pochewki, gruczoł łojowy, brodawka, torebka łącznotkankowa i mięsień przywłosowy.

Na cały proces wzrostu włosów składają się trzy okresy:

• anagen (wzrost włosa)
• katagen (okres pośredni)
• telogen (faza spoczynku)

Okres anagenowy trwa od 2 do 8 lat i cechuje się charakterystycznymi dla siebie właściwościami. Otóż na samym początku rosnący włos jest cienki i słaby, po kilku miesiącach staje się gruby i wybarwiony – taki stan rzeczy utrzymuje się przez kilka lat. Kiedy włos wstępuje w okres katagenu, rozpoczyna się kurczenie podstawy mieszka i występuje przez okres około 4 tygodni, w konsekwencji, czego włos przestaje rosnąć. Kolejny trwający kilka miesięcy okres (max 4) nazywany jest telogenem, czyli fazą spoczynku i uśpienia. Wówczas mieszek włosowy odpoczywa, po czym jest gwałtownie wypychany przez rosnący nowy włos.

Łysienie androgenowe
U dorosłego człowieka występuje kilka zdiagnozowanych typów łysienia, z których każdy charakteryzuje się różnymi objawami, przyczynami oraz przebiegiem, aczkolwiek powodującymi ten sam skutek. U mężczyzn najpowszechniejszym tego typu schorzeniem jest łysienie androgenowe stanowiące ponad 95% wszystkich przypadków. Łysienie androgenowe u mężczyzn zazwyczaj jest uwarunkowane genetycznie, nie mniej jednak nie jest to regułą. Choroba ta rozpoczyna się pomiędzy 25-40 rokiem życia i często przebiega w zastraszająco szybkim tempie. Warto nadmienić, iż łysieniem androgenowym dotknięci są przede wszystkim mężczyźni rasy białej – wszak łysiejący czarnoskóry mężczyzna to raczej rzadko potykany widok. Gubienie włosów najczęściej zaczyna się od czoła tudzież skroni. Bardzo często młodzi mężczyźni miewają charakterystyczne wysokie czoło i nie są świadomi, że jest to pierwszym objawem łysienia androgenowego. Zakola i przerzedzenie włosów na czubku głowy są kolejnymi etapami przebiegu choroby – kolejno delikatne przerzedzenie czubka głowy zaczyna być coraz bardziej widoczne, aż z biegiem czasu osiąga duże rozmiary i nierzadko styka się wraz z powiększającymi się zakolami. Zaawansowane stadium charakteryzuje się niewielkim owłosieniem po bokach głowy, oraz całkowitym jego brakiem od czubka do samej linii czoła.

Łysienie anagenowe
Łysienie anagenowe zwane także dystroficznym powstaje wskutek zatrzymania toczących się regularnych podziałów komórkowych macierzy włosa – zakłócenie tego procesu prowadzi do gwałtownego zakończenia fazy wzrostowej i przerwania ciągłości korzenia w efekcie, czego włos wypada. Łysienie anagenowe bardzo często występuje podczas tzw. łysienia plackowatego, a także przebytej chemioterapii, infekcji, a nawet wysokiej gorączki.

Łysienie plackowate
Pomimo iż występuje niezwykle rzadko jest jednym z najgorszych typów łysienia występującym głównie u młodych mężczyzn i dzieci (rzadko kobiet). Ten typ schorzenia najczęściej cechuje się występowaniem wielu ognisk na głowie i w miejscu zarostu, które przybierają postać nierównomiernie rozłożonych placków – taki stan rzeczy bardzo często prowadzi do ogromnej depresji osoby borykającej się z tym typem łysienia. W najgorszych przypadkach wypadają również brwi, rzęsy i włosy łonowe.

Choroby
Gubienie włosów może być również związane z ogólnym osłabieniem organizmu, chemioterapią, niedoborem witamin, a nawet przebytą kilka miesięcy temu gorączką. Pierwsze oznaki łysienia z reguły są zauważalne dopiero po pewnym odstępie czasu, wówczas czupryna staje się wyraźnie przerzedzona, a po każdorazowym myciu włosów i czesaniu można zauważyć ich coraz więcej. Nie należy bagatelizować tych objawów i zacząć działać natychmiastowo. Najpewniejszym sposobem zdiagnozowania przyczyny wypadających włosów jest wykonanie zleconych przez lekarza szeregu badań i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.

Leczenie łysienia
W obecnych czasach nowoczesna medycyna może całkowicie odwrócić proces łysienia. Istnieją dwie metody leczenia – jedną z nich jest stosowana ogólnie lub miejscowo farmakoterapia, oraz leczenie zabiegowe tudzież chirurgiczne polegające najczęściej na przeszczepie włosów.

W leczeniu farmakologicznym prym wiedzie syntetyczny lek, jakim jest finasteryd, który powoduje zahamowanie enzymu w głównej mierze odpowiedzialnego za przekształcanie męskiego hormonu testosteronu w dihydrotestosteron popularnie określany, jako DHT. Lek ten stosuje się tylko i wyłącznie u mężczyzn – kobietom zabronione jest nawet jego dotykanie! Finasteryd występujący pod postacią tabletek jest lekiem przepisywanym na receptę. Optymalny czas kuracji wynosi około 6 miesięcy, a pacjent pozostaje pod stałą kontrolą lekarską w trakcie jego przyjmowania.

Drugim skutecznym lekiem, którego działanie jest jednak słabsze aniżeli finasterydu jest poprawiający ukrwienie mieszków włosowych minoksydil. Podobnie jak pierwszy lek, minoksydil wymaga wielomiesięcznej kuracji, która niestety okazuje się nieskuteczna w blisko 40% przypadków. W odróżnieniu od finasterydu, miniksidil jest w postaci płynu (roztworu 2% i 5%) który trzeba wmasowywać dwa razy dziennie w skórę głowy.

Na rynku dostępne są również szampony i odżywki mające na celu zredukowanie ilości wypadających włosów, aczkolwiek ich ceny są niebagatelnie wysokie, a skuteczność żadna – dlatego też nie warto uszczuplać swojego portfela zakupując drogie i nieskuteczne szampony, tylko najzwyczajniej udać się do lekarza w celu postawienia diagnozy i zastosowania o wiele tańszego i z pewnością skuteczniejszego leczenia farmakologicznego.

Artykuł przygotowany został przez Klinikę Handsome Men www.handsomemen.pl

2009-08-15 - Rafał Bednarz