Nie jest łatwo ustalić, czym jest szczęście, a jeszcze trudniej – gdzie dokładnie je znaleźć. Dla jednego najważniejszy będzie spokój, ktoś inny go nie zazna bez szalonej rozrywki, jeden wybierze umiarkowany klimat, inny nie znosi deszczu i zimy, jednemu bezpieczeństwo zapewnią godziwe zarobki, a innemu mieszkanie w bezpiecznej dzielnicy. Można by tak wymieniać bez końca.
ONZ wprowadził dla celów międzynarodowych porównań tzw. „wskaźnik rozwoju społecznego” – HDI (Human Development Index). Składają się na niego rozmaite czynniki, z których najważniejsze to: średnie dochody, jakość i stabilność gospodarki, długość życia, poziom zdrowia, tolerancja dla równości płci.
Oto „najszczęśliwsze kraje”, które wskazali eksperci po przeprowadzeniu badań porównawczych (dane statystyczne z 2010 roku).
Nowa Zelandia
Powierzchnia: 268 680 km²
Liczba ludności: 4 393 500 osób
Średnia długość życia: 80,7 lat
Produkt krajowy brutto na mieszkańca: 23,737 $
Wskaźnik rozwoju społecznego: 0,908
Nowa Zelandia to wyspiarskie państwo leżące w Oceanii, na południowo-zachodnim Pacyfiku. Mieszkańcy czerpią bardzo duże zyski z turystyki, ze względu na kolorową, egzotyczną przyrodę i przyjazny klimat. To tutaj, w pięknych sceneriach, Peter Jackson nakręcił „Władcę pierścieni”.
Wysoki poziom zaufania obywatelskiego sprawia, że w niektórych okręgach mieszkańcy nigdy nie zamykają swoich domów. W Nowej Zelandii funkcjonowało jako pierwsze liberalne prawo dopuszczające kobiety do głosu w wyborach parlamentarnych, wprowadzono też najwcześniej przed 8-godzinny system pracy. Od dawna kraj charakteryzuje niski współczynnik korupcji. Nowa Zelandia przoduje też w organizacji służby zdrowia, dobrym traktowaniu ludzi bezrobotnych i starszych.
Stany Zjednoczone
Powierzchnia: 9 373 967 km²
Liczba ludności: 311 280 492 osób
Średnia długość życia: 75,5 lat
Produkt krajowy brutto na mieszkańca: 41,017 $
Wskaźnik rozwoju społecznego: 0,910
USA mają na świecie zawsze mnóstwo zwolenników, utwierdzonych w micie „ziemi obiecanej”, „american dream”, kraju wolności, luzu, uśmiechu, poczucia narodowego przywiązania (flaga, hymn) i różnorodności. Z drugiej strony pojawia się coraz więcej głosów sceptycznych, krytykujących mocarstwo za konsumpcjonizm, wykorzystywanie światowych konfliktów dla własnych celów czy nadmierną ingerencję polityczną.
Stanom Zjednoczonym obrywa się też mocno za wielki kryzys światowy. Nie zmienia to faktu, że do Ameryki wciąż ciągną tłumy z całego świata i wielu ludzi dałoby wiele, żeby tam zamieszkać.Ustrój federacyjny sprzyja też przywiązaniu do lokalnych więzi i sankcjonowania prawa przez reprezentujące poszczególne stany organy. Jak pokazuje historia – świat się zmienia, a amerykański sen wciąż jest śniony.
Holandia
Powierzchnia: 41 526 km²
Liczba ludności: 16 509 303 osób
Średnia długość życia: 80,7 lat
Produkt krajowy brutto na mieszkańca: 36,402 $
Wskaźnik rozwoju społecznego: 0,910
Holandia to kraj tulipanów, wiatraków, równin, pól, wodnych grachtów, osuszonych polderów, świetnie zaopatrzonych strategicznych portów. Ale przede wszystkim – dobrobytu i wolności. Wiele się mówi o Holandii w świetle będącego na czasie konfliktu, dotyczącego liberalizacji prawa narkotykowego. W tym kraju najważniejsza jest tolerancja: rasowa, wyznaniowa, poglądowa.
Holendrzy są bardzo komunikatywni i bezpośredni, znają przeważnie przynajmniej dwa języki. Występuje tam wielka kultura jazdy i pierwszeństwo dla rowerzystów. To kraj mały, ale o wysokiej pozycji – budzący u obcokrajowców zaufanie. Amsterdam znany jest też jako centrum wszelkich rozrywek, klubów nocnych i dobrej zabawy, nie stroniącej od seksu. Coraz więcej tam przyjezdnych, którzy nie zawsze wpasowują się w holenderską gościnność. Ale jak dotąd „kraj tulipanów” wciąż jest w ścisłej czołówce rankingu HDI.
Australia
Powierzchnia: 7 686 850 km²
Liczba ludności: 22 343 203 osób
Średnia długość życia: 81,9 lat
Produkt krajowy brutto na mieszkańca: 34,431 $
Wskaźnik rozwoju społecznego: 0,929
„Kraina kangurów” widziana jest oczami świata jako oaza ciepła, beztroski, życia w zgodzie z przyrodą i fantastycznych widoków. W środku polskiej zimy możemy podziwiać tenisowy Australian Open rozgrywany w Melbourne i fenomenalne zachody słońca, które w cudowny sposób wieńczą upalne dni. Australijczycy są narodem bardzo „wyluzowanym”, przyjaźnie nastawionym do przyjezdnych, gościnnym. Ludzie bardzo szybko się tutaj aklimatyzują i przechodzą ze sobą na „ty”.
Wielokulturowość Australii spowodowana miszmaszem przeróżnych grup etnicznych przerodziła się w bezwzględną tolerancję i społeczną harmonijność. Poza bardzo korzystnymi wskaźnikami HDI, Australia reprezentuje najwyższy poziom wykształcenia, swobodę działalności ekonomicznej, poszanowanie wszelkiej wolności osobistej i praw politycznych.
Norwegia
Powierzchnia: 324 220 km²
Liczba ludności: 4 998 200 osób
Średnia długość życia: 81,1 lat
Produkt krajowy brutto na mieszkańca: 47,557 $
Wskaźnik rozwoju społecznego: 0,943
Lider rankingu to jednocześnie w ostatnich latach marzenie wielu Polaków, głównie ze względu na wysokie zarobki oferowane imigrantom. Norwegia znana jest z dobrobytu i... zamiłowania do sportu. Do miana legendarnego urośnie pewnie ranga pojedynków koalicji norweskich narciarek z Marit Bjoergen na czele – z naszą dzielną Justyną Kowalczyk.
Norwegom w dobrych nastrojach nie przeszkadza zła pogoda, a ich życie z zewnątrz przypomina sielankę – choć oczywiście jest tutaj miejsce na ciężką pracę, czego Skandynawowie nie unikają (stopa bezrobocia waha się w okolicach zaledwie 3%). Niedawno obraz norweskiego raju został zakłócony przez głośną tragedię na wyspie Utoya niedaleko Oslo, kiedy to Anders Breivik dokonał krwawej rzezi, w której zginęło 69 osób. Jak bardzo wpłynie to na życie Norwegów, gdy już otrząsną się z szoku – czas pokaże.
